Pokemon Go Made in Greece

Γράφει η Μαρία Μώρου

Μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσε το παιχνίδι Pokemon Go και στη χώρα μας, νά μερικές προτάσεις παρόμοιων games προσαρμοσμένες στην ελληνική πραγματικότητα.

Πραγματική φρενίτιδα. Το Σύνταγμα το βράδυ του περασμένου Σαββάτου γέμισε λέει από νέους ανθρώπους που έψαχναν με τα κινητά τους απεγνωσμένα, όχι δουλειά, αλλά pokemon. Πολύ λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι και τα δύο τοποθετούνται στη σφαίρα της εικονικής πραγματικότητας, plus ότι το πρώτο είναι πολύ πιο διασκεδαστικό. Έτσι μου ήρθαν στο μυαλό και άλλες προτάσεις για τέτοια παιχνίδια που κατά τη γνώμη μου θα έκαναν θραύση στην Ελλάδα.  Να μερικές:

«Δημόσια υπηρεσία που να δουλεύει – Go» Για δυνατούς παίκτες με μεγάλη υπομονή και διάθεση να διεισδύουν  στα άδυτα του ελληνικού δημοσίου.

«Νοσοκομείο χωρίς ράντζα – Go» Μπορεί να χαρακτηρισθεί άνετα και ως extreme game.

«Έλληνα που να σταματάει σε πορτοκαλί φανάρι – Go» Λιγάκι επικίνδυνο, μπορεί να σε πατήσει αυτοκίνητο.

«Δημόσιο παράγοντα που να μην τα παίρνει – Go» Μη ρεαλιστικό.

«Καναλάρχη που να μην είναι διαπλεκόμενος – Go» Στην ίδια κατηγορία με το παραπάνω.

«Εθνική οδό χωρίς κακοτεχνίες – Go» Όσο πάνε και δυσκολεύουν τα games.

«Straight άντρα στη Μύκονο – Go» Περάσαμε στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.

«Σωστή συντακτικά πρόταση του Μένιου Φουρθιώτη – Go» Για παίκτες με μεγάλη υπομονή καθώς θα πρέπει να παρακολουθούν την εκπομπή του Μένιου.

«Μοτοσικλετιστή με κράνος στο κεφάλι και όχι βραχιόλι – Go» Ε, μη ζητάμε και πολλά τώρα.

«Άνθρωπο που να μπορεί να επιβιώσει μία μέρα χωρίς κινητό – Go» Δυσκολάκι.

«Πολιτικό που να λέει την αλήθεια – Go» Εδώ γελάμε δυνατά.

Αυτά είναι παιχνίδια για το Ελλάντα  Και φυσικά ο ευρών θα αμείβεται με απονομή χρυσού αγαλματιδίου σε δημόσια τελετή. Στο Σύνταγμα πάντα.

Πως είναι να δουλεύεις στη γαλέρα των call centers;

Γράφει η Μαρία Μώρου

Ψυχολογική πίεση, μισθοί πείνας, μηδενική εργασιακή ασφάλεια. Πάγια τακτική τους για την προσέλκυση κόσμου, η παρουσίαση μέσω αγγελιών, θέσεων πωλήσεων ή εισπράξεων ληξιπρόθεσμων οφειλών ως θέσεις γραφείου με μεγάλες αποδοχές.

Άλλα διαβάζεις και άλλα διαπιστώνεις από κοντά. Αυτή είναι η αλήθεια για πολλές αγγελίες που δημοσιεύονται σε sites και εφημερίδες και αφορούν θέσεις εργασίας σε call centers. Οι υπεύθυνοι για εύρεση προσωπικού σε αυτές τις  εταιρίες, μάλιστα, δεν διστάζουν να βαπτίσουν αυτές τις θέσεις «θέσεις γραφείου» ή «θέσεις εξυπηρέτησης πελατών μέσω εισερχόμενων κλήσεων». Φυσικά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.

Αν έχετε παρατηρήσει όλοι εσείς που αναζητάτε εργασία τα τελευταία χρόνια, είναι από τις λίγες αγγελίες που «παίζουν» στην αγορά. Είναι αυτές που άμεσα επικοινωνούν οι υπεύθυνοι μαζί σου για μία συνέντευξη. Και φυσικά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί μια συνέντευξη για δουλειά τις εποχές που ζούμε. Άλλωστε η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Ίσως αυτή τη φορά τα πράγματα να είναι διαφορετικά.

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Μία αίθουσα αναμονής με αρκετά άτομα. Αμηχανία και λίγο βαρεμάρα. Και τότε εμφανίζεται κάποιος υπεύθυνος των HR για να σου κάνει μία περιγραφή για την εταιρεία. Σχεδόν πάντα η εταιρεία είναι μέλος ενός μεγάλου ομίλου και παρουσιάζεται ως  εργασιακός παράδεισος για κάθε εργαζόμενο. Ακολουθεί η συνέντευξη. Συνήθως πρόκειται για κάποιο νεαρό άτομο  με ύφος δήθεν άνετο, αλλά έχε το νου σου. Σε περνάει από κόσκινο. Με τέτοιες παροχές που δίνουν άλλωστε είναι λογικό, έχουν απαιτήσεις. Προς το τέλος της διαδικασίας φυσικά σε ενημερώνουν ότι οι θέσεις γραφείου ή εξυπηρέτησης πελατών καλύφθηκαν όλες και μόνο αυτές των πωλήσεων και των ληξιπρόθεσμων οφειλών έχουν μείνει ανοικτές. Ξέρετε ποιες. Αυτές που σε παίρνουν τηλέφωνο μέσα στο καταμεσήμερο να σε ενημερώσουν για καινούριες προσφορές σε πακέτα κινητής ή για τη δόση του δανείου σου που έληξε και εσύ τους βρίζεις και αυτοί σε ξαναπαίρνουν και ξανά εσύ τους βρίζεις. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που δουλεύουν 6ώρες την ημέρα, σε κυλιόμενες βάρδιες ανά 24ωρο, 7 μέρες την εβδομάδα με δύο ρεπό. Έχουν ένα τηλέφωνο-ακουστικό στο αφτί και μέχρι και οι αναπνοές τους καταγράφονται και αξιολογούνται σε πραγματικό χρόνο. Έχουν διάλειμμα 27 λεπτά τη μέρα. Όχι 28, γιατί η ακρίβεια μετράει. Ο μισθός, φυσικά,  είναι για γέλια και για κλάματα: 370 μικτά αν είσαι πάνω από 25 ετών. Αν θέλεις παραπάνω χρήματα πρέπει να πουλήσεις ή να εισπράξεις και να πάρεις το bonus, που κατά μέσο όρο κυμαίνεται στα 50 ευρώ το μήνα. Αν δεν τα καταφέρεις στις πωλήσεις μπορούν να σε διώξουν ανά πάσα στιγμή και χωρίς αποζημίωση μιας και οι συμβάσεις είναι μηνιαίες «για διαχειριστικούς λόγους» όπως θα σου εξηγήσουν. Όπως και να χει όμως, κανείς δεν αντέχει για πολύ. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο λόγος που συνέχεια προσλαμβάνουν κόσμο και έχουν κενές θέσεις προς κάλυψη.

Στην Ελλάδα της κρίσης και του εργασιακού μεσαίωνα υπάρχουν πολλοί που αναγκάζονται να κάνουν τέτοιες δουλειές και πολλές ακόμα χειρότερες με μισθούς πείνας και άθλιες συνθήκες εργασίας. Πολύ λογικό όταν το κράτος δεν παρέχει καμία προστασία στον εργαζόμενο και το μόνο που προσφέρει ως εναλλακτική λύση στην ολοένα και αυξανόμενη ανεργία είναι η πεντάμηνη κοινωφελή εργασία των 495 ευρώ.

Η ανθρωπιά δεν έχει χαθεί στο Ιράκ παρά τις θρησκευτικές συγκρούσεις στην χώρα

Γράφει η Μαρία Δελλή

Το Ιράκ περνάει μια από τις πιο αιματηρές μέρες του.                                                                 Χιλιάδες άνθρωποι εκτοπισμένοι από τις  πόλεις και τα χωριά που ελέγχουν οι τζιχαντιντές. Παρόλο όμως τις θρησκευτικές συγκρούσεις , η ανθρωπιά δεν λείπει από την χώρα.

 Αφορμή για αυτό το άρθρο έγινε ένα κοινωνικό πείραμα που προβλήθηκε προχθές από το αραβικό κανάλι MBC. Τα αυτοτελή επεισόδια με ονομασία «σάαντμαν» που στην ελληνική γλώσσα  σημαίνει «σοκ» έχει σαν ιδέα με βάση ένα ορισμένο γεγονός να αναδεικνύει τις αντιδράσεις των ανθρώπων.                                                                                                                                                   Το πρόσφατο επεισόδιο από το Ιράκ έδειξε τις βαθιές ανθρώπινες αντιδράσεις παρά τις πληγές της χώρας. Στο επεισόδιο ένας άνδρας που παίζει το ρόλο του συζύγου , χτυπά την γυναίκα του σε ένα εστιατόριο. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες αντιδρούν για να σταματήσει να την χτυπά. Πολλοί από τους θαμώνες του εστιατορίου έκλαιγαν. Μετά από λίγη ώρα έμαθαν ότι όλη αυτή η σκηνή βίας δεν ήταν παρά μόνο ένα κοινωνικό πείραμα και πως το ζευγάρι ήταν ηθοποιοί. Ο δημοσιογράφος ρώτησε πολλούς από τους θαμώνες που είχαν παρέμβει γιατί το έκαναν; Όλοι έδωσαν την ίδια απάντηση « Η βία δεν είναι η λύση των προβλημάτων και πώς όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται σε κίνδυνο πρέπει να τον βοηθάμε.»

Δεν έχει σημασία το φύλο ή η εθνικότητα ή τα θρησκευτικά πιστεύω του καθενός.

Το Ιράκ έχει ζήσει μέσα στους αιώνες αρμονικά μεταξύ των διαφορετικών εθνοτήτων και θρησκευτικών πιστεύω.

Το «σοκ» έδειξε πώς η πολιτική μπορεί να έχει καταστρέψει την χώρα αλλά απέτυχε να διαφθείρει την ανθρωπιά από τις καρδιές των ανθρώπων και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ γιατί είναι στην κουλτούρα των Ιρακινών.

THE MALL ATHENS VS «ΑΓΟΡΑ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ»- Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΣΤΙΣ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΕΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ

Γράφει ο Βαγγέλης Κοκκινάκης

Σάββατο, 7 Μαΐου, ώρα 11.00 π.μ.

 Αποστολή ´´THE MALL ATHENS´´

ΠΗΓΗ:yalodomi.gr

Οι Ανοιξιάτικες εκπτώσεις βρίσκονται σε εξέλιξη  και με σύμμαχο τον καιρό κατευθυνόμαστε στο εμπορικό κέντρο του Αμαρουσίου για να σφυγμομετρήσουμε πως κινείται η αγορά.Η πρώτη εικόνα είναι άκρως ενθαρρυντική καθώς ο ηλεκτρικός αποβιβάζει συνεχώς υποψήφιους καταναλωτές με σκοπό να απολαύσουν τον καφέ τους,να γευματίσουν και παράλληλα να ´´ψαρέψουν´´ προσφορές που αγγίζουν ακόμα και το 50% και που αναίσχυντα διατυμπανίζουν οι βιτρίνες λίγα μόλις μέτρα από την είσοδο στο εμπορικό κέντρο.Μιλώντας με τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων διαπιστώνουμε ότι είναι αρκετά ευχαριστημένοι από την μέχρι τώρα έκβαση των εκπτώσεων την οποία και συγκρίνουν με την περίοδο των χριστουγέννων η οποία δεν πήγε όπως την περίμεναν.Ο υπεύθυνος καταστήματος γνωστής αλυσίδας ενδυμάτων μας δήλωσε χαρακτηριστικά:´Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι μέχρι στιγμής,ο κόσμος δεν στέκεται μόνο στη βιτρίνα αλλά μπαίνει και ψωνίζει. Πολλοί καταναλωτές περίμεναν αυτές τις εκπτώσεις και αυτό φάνηκε από την μέχρι τώρα κίνηση της αγοράς´´.

   Μια πιο εξονυχιστική ματιά μας δείχνει ότι οι καταναλωτές όντως εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις προσφορές καθώς ελάχιστοι βγαίνουν από τα μαγαζιά με άδεια χέρια.Λίγο πιο κάτω η Ελένη,φοιτήτρια της φιλοσοφικής μας είπε: ´Ό καιρός είναι τέλειος, οι τιμές απίστευτες, δεν μπορείς να αντισταθείς πραγματικά´´.

Επόμενος σταθμός «ΜΑΡΟΥΣΙ»,ώρα 12.30 μ.μ

ΠΗΓΗ:enypografa.gr

   Στην κεντρική αγορά του Αμαρουσίου η εικόνα εκ πρώτης όψεως είναι και εδώ ικανοποιητική καθώς ο κόσμος και εδώ φαίνεται ότι το έριξε έξω σήμερα.Οι καφετέριες γεμάτες,ο κόσμος χαζεύει στις βιτρίνες και οι επιγραφές των εκπτώσεων εδώ υπόσχονται παραπάνω , καθώς είδαμε τιμές να φλερτάρουν μέχρι και το 70 τοις εκατό της αρχικής τιμής.Μπήκαμε σε ένα μαγαζί με οπτικά και μιλήσαμε με την ιδιοκτήτρια,την κα. Μαρία Γερασιμίδου η οποία και μας είπε´Οι γιορτές σίγουρα δεν πήγαν όπως τις περιμέναμε,τώρα ίσως είναι λίγο καλύτερα μιας και οι τιμές όπως βλέπετε και εσείς είναι σκάνδαλο.Ωστόσο οι υποχρεώσεις και τα χρέη είναι πολλά και δεν φτάνει μια καλή περίοδος εκπτώσεων για να σωθούμε.Πάντως ακόμα και αυτή την κίνηση των καταναλωτών την βλέπω αισιόδοξα.Κάτι πάει να αλλάξει´´.

   Πιο συγκρατημένη φαίνεται η κατάσταση στο Μαρούσι από πλευράς των εμπόρων.Ας μην ξεχνάμε ότι πάνω από 80.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο μέσα στο 2015 και ότι η συνολική πτώση του τζίρου σε σχέση με το 2009 βρίσκεται ήδη στο 42 τοις εκατό.Οπότε μια επιφύλαξη παραπάνω ίσως και να δικαιολογείται.Ο κος. Γιώργος,δημόσιος υπάλληλος, καθώς απολαμβάνει τον καφέ του σε κεντρική καφετέρια του Αμαρουσίου μας λέει´´Βγήκαμε με την οικογένεια για τις αγορές μας καθώς οι εκπτώσεις είναι πολύ καλές.Στις γιορτές δεν καταφέραμε να το κάνουμε γιατί είχαμε να πληρώσουμε τον ΕΝΦΙΑ και τα τέλη κυκλοφορίας.Τώρα όμως είναι η ευκαιρία μας.Προτιμάμε αρκετά συχνά την αγορά του Αμαρουσίου γιατί έχει τα πάντα αν και ερχόμαστε από το Περιστέρι´´.Πολλοί μας μίλησαν ακόμα και για τη δουλειά της δημοτικής αρχής και συγκεκριμένα για το δήμαρχο κ.Πατούλη στον οποίο και αναγνώρισαν την εξαιρετική του δουλειά για το δήμο Αμαρουσίου.

   Το οδοιπορικό των 10ήμερων ανοιξιάτικων εκπτώσεων στην ευρύτερη περιοχή του Αμαρουσίου έφτασε στο τέλος του και κοινή ευχή καταναλωτών και εμπόρων να επιστρέψουν τα χαμόγελα των αγορών στους Έλληνες.

 

Οι επιπτώσεις της κρίσης στη ζωή των πολιτών

ΠΗΓΗ: http://www.newsonly.gr

Γράφει ο Βαγγέλης Κοκκινάκης

Η υφεσιακή κατάσταση της οικονομίας μας από το 2010 και μετά σημάδεψε ουσιαστικά ανεπανόρθωτα τη χώρα μας σε όλους τους τομείς της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής, με αποκορύφωμα το χώρο της υγείας και της παιδείας. Τίποτα δε δείχνει ότι θα βγούμε από το λαβύρινθο και θα σταθούμε και πάλι στα πόδια μας ως χώρα. Τίποτα δεν είναι υγιές, ασφαλές και μόνιμο πια.

Καθημερινά οι εργαζόμενοι χάνουν τις εργασίες τους, είτε γιατί πτωχεύει η εταιρεία όπου εργάζονταν, είτε γιατί ο εργοδότης κάνει περικοπές και μειώνει το προσωπικό του, προκειμένου να ανταπεξέλθει κάπως στις απαιτήσεις της μεγάλης δημοσιονομικής ύφεσης που πλήττει τη χώρα μας. Δε φαίνεται κανένα φωτεινό σημάδι στον ορίζοντα. Μετά  από έξι χρόνια σκληρής λιτότητας και φτώχειας οι νέοι παραμένουν ή γίνονται άνεργοι, το σύστημα εθνικής ασφάλισης και υγείας καταρρέει  μέρα  με  τη  μέρα, ο τομέας της παιδείας πλήττεται  ανεπανόρθωτα  και  οι  πολίτης  της  χώρας  μας  όλο  και  παρουσιάζουν έντονα ψυχοσωματικά προβλήματα, με όλες τις επιπτώσεις που αυτό συνεπάγεται στην υγεία του και στις οξυμμένες πλέον διαπροσωπικές τους σχέσεις.

Αξιοσημείωτες είναι οι δυσμενείς επιπτώσεις στην οικογένεια. Οι γονείς καταβάλλονται από υπερβολικό ψυχολογικό στρες, οι  αυξομειώσεις του οποίου οδηγούν σε  ψυχοσωματικά προβλήματα  υγείας, όπως δερματικές παθήσεις, δυσλειτουργία τους θυρεοειδή αδένα, χρήση αντικαταθλιπτικών, τάσεις για αυτοκτονία, αντικοινωνική συμπεριφορά.

Η οικογένεια έρχεται αντιμέτωπη με πολλά και δύσκολα προβλήματα. Λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, αντικαθίσταται η καλή και ισορροπημένη διατροφή με διατροφή κακής ποιότητας. Παρόλο το γεγονός ότι πλέον οι Έλληνες επέστρεψαν στις κουζίνες των σπιτιών τους και μαγειρεύουν, εντούτοις η ποιότητα του φαγητού είναι κακή. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η ΕΛ.ΣΤΑΤ., ενώ παρατηρήθηκε πτώση στην κατανάλωση πίτσας κατά 30%, σουβλακιού κατά 28%, fast food  κατά 26%  και  έτοιμων σάντουιτς κατά 24%, η κατανάλωση των «υποχρεωτικών» πέντε μερίδων φρούτων και λαχανικών την ημέρα υποδιπλαδιάστηκε. Οι καταναλωτές αγοράζουν καθημερινά συσκευασμένα τρόφιμα, ζαχαρούχα σνακ, τα οποία είναι φθηνότερα, αλλά καταστρέφουν την υγεία. Έτσι, ασθένειες όπως η υπέρταση, η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης, οι καρδιοαγγειακές νόσοι, οι καρκινογενέσεις κάνουν αισθητά την εμφάνισή τους.

http://www.epirusblog.gr

Η ανεργία και τα οικονομικές απώλειες κλυδωνίζουν τις σχέσεις και δημιουργούν συναισθηματικές απώλειες. Την ανθρώπινη ύπαρξη κατακλύζουν συναισθήματα άγχους, ανασφάλειας, μειωμένης αυτοεκτίμησης, απόγνωσης, απάθειας, παθητικότητας και πλήρους απογοήτευσης για το παρόν και το μέλλον. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να αυξηθεί η χρήση αντικαταθλιπτικών, να αυξηθεί κατά μεγάλο ποσοστό ο αριθμός των αυτοκτονιών και να κυριεύσουν τους ανθρώπους οι  ψυχοσωματικές ασθένειες που κάνουν τις διαπροσωπικές σχέσεις δυσλειτουργικές και μη βιώσιμες. Από το 2010 και μετά παρατηρείται αύξηση των διαζυγίων και μια γενικευμένη τάση για μετανάστευση προς το εξωτερικό.

Μια χώρα που αργοπεθαίνει  καθημερινά, με όλες τις πολυσυστημικές  και  πολυεπίπεδες επιπτώσεις σε  όλους τους τομείς δράσης της ανθρώπινης ύπαρξης. Η οικονομική κρίση επέφερε αύξηση της φτώχειας, της ανεργίας, των διαζυγίων, των ψυχικών νοσημάτων, το οποία αποτελούν δείγματα διάρρηξης του κοινωνικού ιστού.

Ας ελπίσουμε σε ένα καλύτερο αύριο. Ας μην παραιτηθούμε από τον αγώνα για τη διεκδίκηση καλύτερων ημερών για την πατρίδα μας.

 

 

 

 

 

ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ΕΧΕΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ! ΠΕΣ ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ

Γράφει ο Γιώργος Χαρτοπάκης

Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ένα απλό φαινόμενο στη χώρα μας αλλά ούτε και παγκοσμίως. Ειδικά στην Μέση Ανατολή η θέση της γυναίκας είναι κατώτερη σε πολλά θέματα. Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πολλές περιπτώσεις κακοποίησης των γυναικών, ωστόσο δεν βρίσκεται μια λύση και πλέον με την οικονομική κρίση τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Ελλάδα σύμφωνα με ευρωπαϊκή έρευνα είναι η τρίτη χώρα στην κακοποίηση γυναικών. Η 25η Νοεμβρίου καθιερώθηκε από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών.

(Όχι στη βία κατά των γυναικών Πηγή: rodiaki.gr Στέφανος Δράκος)

Είμαστε στο 2016 όπου υποτίθεται ότι οι κοινωνίες έχουν εξελιχθεί και όμως υπάρχουν τόσο σοβαρά θέματα όπως ο σχολικός εκφοβισμός και η κακοποίηση των γυναικών στα οποία δεν έχουν βρεθεί λύσεις μέχρι σήμερα. Η κακοποίηση των γυναικών στην Ελλάδα έχει αυξηθεί κυρίως μετά την οικονομική κρίση. Υπάρχουν περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών ακόμα και στην ίδια την οικογένεια.

Σε παγκόσμιο επίπεδο η θέση τη γυναίκας είναι κατώτερη κυρίως σε μουσουλμανικές χώρες. Η γυναίκα σε αυτές τις χώρες είναι κατώτερη απ τον άντρα, είναι υπό τον έλεγχο του συζύγου της, δεν μπορεί να εκφράσει η ίδια την προσωπική της άποψη και όταν «αμαρτήσει» τη χτυπάνε, ή τη λιθοβολούν, ή τη βιάζουν. Μάλλον οι άντρες εκεί είναι «αναμάρτητοι» και νομίζουν ότι έχουν κάθε δικαίωμα να τα κάνουν αυτά! Μάλλον δεν γνωρίζουν ότι όλοι κάνουμε λάθη ή αμαρτίες από οποιονδήποτε Θεό και να προερχόμαστε και να πιστεύουμε σε αυτόν. Η θρησκεία δεν φταίει σε κάτι. Εμείς οι άνθρωποι δίνουμε το λάθος μήνυμα. Πέρα απ αυτά έχουν γίνει προσπάθειες για να έχουν και οι γυναίκες παραπάνω δικαιώματα. Στη Σαουδική Αραβία για παράδειγμα έχουν πλέον δικαίωμα στην εκπαίδευση και μάλιστα στις εκλογές του Δεκεμβρίου του 2015 ήταν η πρώτη φορά που οι γυναίκες είχαν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Στην Ιορδανία οι γυναίκες έχουν την δυνατότητα να ταξιδεύουν χωρίς την συνοδεία του συζύγου τους και επίσης κατέχουν σημαντικές θέσεις στο δημόσιο και στα σώματα ασφαλείας. Αυτά τα δικαιώματα για το γυναικείο φύλο είναι σημαντικά και αποδεικνύουν την εξέλιξη του πολιτισμού των χωρών αυτών. Ωστόσο το πρόβλημα της έμφυλης βίας εξακολουθεί να υφίσταται κι ας υπάρχει μια μικρή πρόοδος. Ο όρος έμφυλη βία χρησιμοποιείται για να δείξει ότι πολλά περιστατικά βίας κατά των γυναικών έχουν ως επίκεντρο την ανισότητα των δύο φύλων κυρίως σε περιοχές όπου η γυναίκα είναι κατώτερη. Τέτοια περιστατικά βίας είναι κυρίως η σεξουαλική βία, ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, τα συζυγικά εγκλήματα, η διακίνηση και η δουλεμπορία γυναικών για οικονομική εκμετάλλευση.

Όσον αφορά την Ελλάδα οι γυναίκες μπορεί να έχουν περισσότερα δικαιώματα (στην πολιτική, στην εκπαίδευση, στην εργασία κλπ) ωστόσο δεν λείπουν τα κρούσματα βίας. Σύμφωνα με ευρωπαϊκή έρευνα περίπου στα τέλη του 2015 η Ελλάδα κατέχει την τρίτη θέση στην κακοποίηση γυναικών. Ακόμη σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΓΙΦ (Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων) για τις γυναίκες που υφίσταται οποιαδήποτε μορφή βίας από το 2011 μέχρι τον Νοέμβριο του 2015, η τηλεφωνική γραμμή «SOS 15900» δέχθηκε 22.388 κλήσεις και 254 ηλεκτρονικά μηνύματα. Οι περισσότερες καταγγελίες αφορούσαν ενδοοικογενειακή βία. Μέσα σε τρία χρόνια (2013-2015), από τα Συμβουλευτικά Κέντρα της ΓΓΙΦ, των Δήμων, των ξενώνων των Δήμων και του υπουργείου Εργασίας έχουν εξυπηρετηθεί 10.865 γυναίκες με τα παιδιά τους. Η Ρόδος μάλιστα σημείωσε σε πανελλήνιο επίπεδο αρνητική πρωτιά το 2015 στην κακοποίηση των γυναικών καθώς φιλοξένησε τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων στον Ξενώνα Φιλοξενίας Κακοποιημένων Γυναικών ανάμεσά τους και παιδιά. Ενδεικτικό της έξαρσης του φαινομένου είναι ότι στον ξενώνα της περιοχής που είναι ένας από τους 21 που λειτουργούν σε όλη τη χώρα, φιλοξενήθηκαν στον πρώτο χρόνο λειτουργίας του περίπου 50 κακοποιημένες γυναίκες, σε πολλές περιπτώσεις με τα παιδιά τους.

(Η 25η Νοεμβρίου καθιερώθηκε από τον Ο.Η.Ε. ως Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών Πηγή: report24.gr)

Η ενδοοικογενειακή βία (η βία του άντρα κατά της συζύγου του) οφείλεται σε διάφορους λόγους. Η χρήση αλκοόλ ή ακόμα και παραισθησιογόνων ουσιών κάνουν τους άνδρες πολύ βίαιους απέναντι στη γυναίκες τους. Κατηγορούν την γυναίκα για την βιαιότητά τους ή για τα ξεσπάσματά εναντίον της. Επιπλέον μπορεί οι άντρες στην παιδική τους ηλικία να έχουν πέσει θύματα κακοποίησης ή να έχουν υπάρξει μάρτυρες στην κακοποίησης της μητέρας τους από τον πατέρα τους. Έτσι σε μια τέτοια σχέση δεν υπάρχει η αγάπη, αλλά η ανάγκη επιβίωσης, ή εκείνη ή αυτός.

Οι πιο συνηθισμένες μορφές βίας κατά της γυναίκας στην χώρα μας και γενικά είναι: Η σεξουαλική βία, (βιασμός, σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας ή σε δημόσιο χώρο, καταναγκαστική πορνεία). Μια άλλη μορφή βίας είναι η σωματική βία όπου περιλαμβάνονται σε αυτήν ο ξυλοδαρμός ακόμη και με αντικείμενα, η απόπειρα στραγγαλισμού, η γελοιοποίηση του σώματος, το δέσιμο, ή άρνηση για βοήθεια, ο φόνος κλπ. Η ψυχολογική/λεκτική βία όπου έχει να κάνει με απειλές, βρισιές, γελοιοποίηση του ατόμου, υποτίμηση, επίρριψη ευθυνών, δημιουργία κλίματος καταπίεσης ή εκφοβισμού, καταστροφή προσωπικών ειδών και αντικειμένων του σπιτιού κλπ. Μια τελευταία μορφή βίας είναι και η οικονομική. Σε αυτήν η γυναίκα δέχεται απειλές για απόλυση από την εργασία, πέφτει θύμα εκμετάλλευσης οικονομικών πόρων, στερείται βασικά αγαθά ή της απαγορεύεται η εργασία.

Η βία κατά των γυναικών αίτια τόσο θανάτων όσο και σοβαρών συνεπειών για την ψυχολογία τους. Οι κύριες συνέπειες είναι η κατάθλιψη, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, το άγχος, οι διαταραχές ύπνου, η διαταραχή μετατραυματικού στρες και η επικίνδυνη κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών. Η βία λοιπόν δε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ανοχή. Μια κακοποιημένη γυναίκα μπορεί να υποβάλλει μήνυση στον δράστη ζητώντας την καταγραφή του περιστατικού κακοποίησης στο βιβλίο συμβάντων του αστυνομικού τμήματος. Αν είναι σοβαρά χτυπημένη να καλέσει το 166 για να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Να ζητήσει οπωσδήποτε την καταγραφή του περιστατικού στο βιβλίο συμβάντων του νοσοκομείου ως κακοποίηση και να πάρει αντίγραφο. Να επικοινωνήσει με έναν δικηγόρο ή με την τηλεφωνική γραμμή «SOS» 15900. Να ζητήσει βοήθεια από εξειδικευμένους φορείς που προσφέρουν νομικές συμβουλές και ψυχολογική στήριξη για να ζήσει χωρίς κινδύνους.

Η γυναίκα δε θα πρέπει λοιπόν να ανέχεται οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης. Χρειάζεται να ξέρει τα νομικά της δικαιώματα και να προστατεύει όσο μπορεί τον εαυτό της. Ωστόσο όλοι μας θα πρέπει να συμβάλλουμε. Θα πρέπει να καταδικάζουμε την βία κατά των γυναικών και να παίρνουμε μέτρα για την αντιμετώπισή του. Σε αυτό μπορεί να συμβάλλει και το κράτος. Υπάρχουν οργανώσεις ή ακτιβίστριες σε πολλές χώρες του κόσμου που υπερασπίζονται αυτά που δικαιούνται να έχουν οι γυναίκες και που καταπολεμάνε τη βία. Βέβαια υπάρχουν και άντρες που υπερασπίζονται τις κακοποιημένες γυναίκες. Γιατί έχουν δικαιώματα και το πιο σημαντικό δικαίωμα που έχουν είναι το να ζουν και μάλιστα χωρίς φόβο! Ο ΟΗΕ από την πλευρά του καθιέρωσε την 25η Νοεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών.

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ Ή BULLYING

ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ

Γράφει ο Γιώργος Χαρτοπάκης

 Ο σχολικός εκφοβισμός, ή αλλιώς «bullying» εις βάρος ανηλίκων συναντάται σε διάφορες μορφές και είναι ένα συχνό φαινόμενο παγκοσμίως, αλλά και στη χώρα μας κυρίως μετά το 2000. Το κράτος αλλά και η ίδια η κοινωνία πρέπει να λάβουν κάποια  μέτρα για την αντιμετώπισή του. Σκοπός της καταπολέμησης αυτού του φαινομένου είναι ο σεβασμός στην διαφορετικότητα και το δικαίωμα όλων στην παιδεία!

 

 

(ΟΧΙ στον σχολικό εκφοβισμό. Πηγή: respect-diversity.org)

Διεθνώς, το λεγόμενο «bullying» μελετήθηκε για πρώτη φορά στη Νορβηγία το 1978, ενώ το 1987 εμφανίστηκε ο όρος σε επιστημονικά περιοδικά. Όποια όμως λέξη και να χρησιμοποιήσουμε για αυτό το φαινόμενο, η κατάσταση δεν αλλάζει μέχρι τώρα, μόνο η λέξη αλλάζει. Το «bullying» όπως θέλουμε να λέμε στη χώρα μας υπήρχε και πριν το 2000, ίσως σε πιο ελαφριά μορφή απ ότι τώρα! Είναι ένα φαινόμενο στο οποίο κάποιοι θέλουν να βλάψουν σωματικά ή ψυχικά ένα άλλο παιδί είτε επειδή αυτό είναι αδύναμο, είτε παχουλό, είτε έχει κάποιο πρόβλημα, επειδή φαίνεται διαφορετικό με πιο απλά λόγια! Κι αυτό είναι μια μορφή ρατσισμού. Όταν ο θύτης βρει το “εύκολο θύμα” για εκείνον θέλει συνέχεια να ασχολείται μαζί του για να τον ταπεινώνει και για να δείξει στους φίλους του ότι είναι κάποιος.

Παγκοσμίως υπάρχουν πολλά τέτοια κρούσματα στα περισσότερα από τα οποία όμως δεν βρίσκονται λύσεις και μένουν αμέτοχοι όσοι βρίσκονται μπροστά σε τέτοια γεγονότα. Στην Ελλάδα τα πράγματα δεν διαφέρουν και πολύ. Ο σχολικός εκφοβισμός συναντάται σε διάφορες μορφές. Μια μορφή είναι η σωματική κακοποίηση (ή και φυσικός εκφοβισμός). Όταν ο θύτης βρει το “εύκολο θύμα” για εκείνον θέλει συνέχεια να ασχολείται μαζί του για να τον ταπεινώνει και για να δείξει στους φίλους του ότι είναι κάποιος. Ο ίδιος ή και η παρέα του βρίσκουν μόνο του το θύμα στο σχολείο ή ακόμα και έξω απ αυτό και αρχίζουν να το χτυπάνε και μάλιστα προκαλώντας του σοβαρά τραύματα σε ορισμένες περιπτώσεις. Μια άλλη μορφή είναι η ψυχολογική κακοποίηση (ή και λεκτικός εκφοβισμός), που προσωπικά εκτιμώ ότι επηρεάζει περισσότερο ένα άτομο, από ότι ο ξυλοδαρμός γιατί το επηρεάζει πιο εύκολα και θέλει χρόνο για να μπορέσει να ξεφύγει από μια ενδεχόμενη κατάθλιψη. Το παιδί δέχεται απειλές, βρισιές καθημερινά, δημιουργούνται φήμες με σκοπό να ταπεινώσουν το ίδιο το παιδί. Δέχεται επίσης ακόμη και σεξιστικά σχόλια κυρίως αν είναι κορίτσι, υπάρχει επίσης συστηματικός αποκλεισμός του ίδιου του παιδιού από μια ομάδα, ή από μια παρέα. Μια τρίτη μορφή, καθώς έχει μπει και το διαδίκτυο για τα καλά στη ζωή μας είναι και το cyber bullying, (ή διαδικτυακός εκφοβισμός) όπου παρουσιάζει αύξηση χρήσης τα τελευταία χρόνια! Σύμφωνα με έρευνα, οι θύτες που εκφοβίζουν τα θύματα τους μέσω του διαδικτύου είναι συνήθως ανώνυμοι και συχνά κοινωνικά απομονωμένοι. Γίνεται μέσω Η/Υ κυρίως, σε μορφή μηνύματος, αλλά και μέσω κινητών τηλεφώνων, blogs καθώς και ιστοσελίδων. Μπορεί να περιλαμβάνει απειλές, σεξουαλική παρενόχληση, υποτιμητικά σχόλια ή και δημοσιοποίησης των προσωπικών δεδομένων συνήθως φωτογραφιών (fotobullying) των θυμάτων στο διαδίκτυο.

Δυστυχώς το παιδί μέσα από αυτά που περνάει στο σχολείο ή και ακόμα και έξω από αυτό δεν έχει καλή διάθεση, ούτε και ψυχολογία να συνεχίσει το σχολείο. Θα σταματήσει να ασχολείται ακόμη και με δραστηριότητες που του άρεσε να κάνει. Αισθάνεται αδύναμο και μπορεί να νομίζει ότι δεν είναι κάτι χρήσιμο στην κοινωνία, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις κάποια παιδιά έχουν κάνει και απόπειρα αυτοκτονίας. Σε αντίθετη περίπτωση ενώ μεγαλώνει κουβαλά τα ψυχικά τραύματα μια ζωή και χωρίς τη βοήθεια κανενός χάνει τον εαυτό του ή επιτίθεται σε άλλους!

(Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού Πηγή: slideplayer.gr)

Ευθύνη για αυτήν την κατάσταση έχουμε όλοι. Όλοι θα πρέπει να βοηθήσουμε στον περιορισμό τέτοιων περιπτώσεων. Θα πρέπει να μην είμαστε αμέτοχοι και να μην κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας. Δεν έχει σημασία αν εμείς δεν παθαίνουμε τίποτα απ αυτά. Είναι σημαντικό να στηρίζουμε τους συνανθρώπους μας, ειδικά όταν πρόκειται για παιδιά, για αθώες ψυχές γεμάτες όνειρα. Δε βοηθάει εννοείται η βίαιη τιμωρία αυτών που ασκούν bullying γιατί η βία δεν είναι λύση, αλλά θα πρέπει να βρεθούν τρόποι για την αλλαγή στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς. Μια αρχή για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού είναι το πρόγραμμα της Ε.Ψ.Υ.Π.Ε (Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου) για το τι θα πρέπει να γίνεται στα σχολεία. Οι δάσκαλοι θα πρέπει να συζητάνε με τους μαθητές για τον εκφοβισμό, να προτείνουν μέτρα για αυτό οι ίδιοι οι μαθητές, να βοηθάνε τους συμμαθητές τους ώστε να μην πέσουν θύματα εκφοβισμού, να καταγγέλλουν οποιαδήποτε μορφή εκφοβισμού και να υπάρχει ομαδικότητα στην τάξη. Απ την πλευρά των δασκάλων θα πρέπει να ακούνε το παιδί προσεκτικά για αυτά που περνά και το βοηθάνε οι ίδιοι οι δάσκαλοι. Να εξακριβώνουν οι καθηγητές ποιο ή ποια άτομα είναι αυτά που εκφοβίζουν το παιδί και να κάνουν μια συζήτηση με τον διευθυντή. Ο διευθυντής απ την πλευρά του θα πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπόψιν του το θέμα και να προστατεύει το παιδί που εκφοβίζεται και να μιλήσει με τους γονείς αυτών που το εκφοβίζουν. Οι γονείς θα πρέπει να μην αφήνουν το παιδί τους να εμπλέκεται σε καβγάδες ή να εκδηλώνει βίαιη συμπεριφορά απέναντι στους άλλους. Γι αυτό το λόγο πρέπει να είναι συνεχώς κοντά του και να επικοινωνούν με τον διευθυντή του σχολείου. Επίσης θα πρέπει να μην το παραμελούν και να είναι δίπλα του σε ότι και αν χρειαστεί. Βέβαια αυτό είναι ένα πρόγραμμα που στην Ελλάδα του 2016 με βάση την λογική έπρεπε να είχε εφαρμοστεί ήδη, αλλά δυστυχώς η πολιτεία και το εκπαιδευτικό σύστημα φθείρονται χρόνο με το χρόνο. Υπάρχουν και διάφορες οργανώσεις για την προστασία των κακοποιημένων παιδιών, αλλά μόνες τους δεν μπορούν να στηριχτούν. Μπορούμε και πρέπει να συμμετέχουμε όλοι.

Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε περάσει κακές στιγμές στο σχολείο. Θεωρώ πως δεν τα ξεχνάμε εύκολα. Κάποιοι δεν μιλήσαμε ποτέ για αυτά. Μπορεί κάποιες φορές να μας επηρεάζουν αρνητικά κιόλας. Για τις γενιές που έρχονται όμως δεν θα πρέπει να γίνονται τα ίδια λάθη. Το σχολείο και ειδικά οι γονείς θα πρέπει να βοηθάνε τα κακοποιημένα παιδιά, ώστε να μιλάνε και να περιορίζονται αυτές οι περιπτώσεις. Γιατί όλοι έχουν δικαίωμα στην παιδεία και κανείς δεν μπορεί να τους το αναιρέσει αυτό. Κανείς δε θα πρέπει να ντρέπεται για τον εαυτό του, κανείς δε μπορεί να νομίζει πως είναι ανώτερος από κάποιον άλλον. Όλοι είμαστε ίσοι. Θέλω να ελπίζω ότι το κράτος θα πάρει μια πρωτοβουλία για αυτό το σοβαρό θέμα στα σχολεία και όχι απλά να αλλάζει το εκπαιδευτικό σύστημα επιβαρύνοντας περισσότερο τους μαθητές!