Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑ
Γράφει ο Αντώνης Γιαννουλάκης
Ο μεγάλος Γιώργος Ζαμπέτας γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1925 στην περιοχή του Μεταξουργείου, έχοντας καταγωγή από την Κύθνο. Από αρκετά μικρή ηλικία ο Γιώργος Ζαμπέτας άρχισε να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τη μουσική. Εργαζόταν στο κουρείο του πατέρα του ως βοηθός, ενώ στα κρυφά δημιουργούσε με το μπουζούκι του τις πρώτες του μελωδίες. Οποιοσδήποτε φυσικός ήχος τον συνάρπαζε και τον βοηθούσε στις συνθέσεις του, σύμφωνα με τα όσα ο ίδιος εκμυστηρεύτηκε στη βιογραφία του λίγο πριν φύγει από τη ζωή.
(Ο Γιώργος Ζαμπέτας νέος Πηγή: iconsday.com)
Το 1932 σε ηλικία μόλις επτά ετών θα κερδίσει το πρώτου βραβείο, ως μαθητής της πρώτης δημοτικού, παίζοντας το πρώτο του τραγούδι σε σχολικό διαγωνισμό. Παρά τις αντιδράσεις, ο τότε μικρός Ζαμπέτας θα συνεχίσει να υπηρετεί τη μουσική με απόλυτη προσήλωση και αγάπη, ενώ η γνωριμία του με τον Βασίλη Τσιτσάνη θα παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας.
Το 1940 η οικογένεια Ζαμπέτα θα μετακομίσει στο Αιγάλεω και από τη στιγμή εκείνη ο Ζαμπέτας θα αποκτήσει έναν άρρηκτο δεσμό με την πόλη, της οποίας θα εμπνευστεί και θα χαρίσει το προσωνύμιο «CITY», κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας του στη Βρετανία. Το 1942 κάτω από συνθήκες ανέχειας λόγω της κατοχής, ο Ζαμπέτας θα δημιουργήσει το πρώτο του συγκρότημα, με το οποίο έκαναν καντάδες σε κορίτσια.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’50 ο Ζαμπέτας θα γράψει τα πρώτα του γνήσια ρεμπέτικα τραγούδια με γνωστούς ερμηνευτές όπως ο Πρόδρομος Τσαουσάκης, ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Πόλυ Πάνου κ.α. Από τότε θα ξεχωρίσουν το έκδηλο ταλέντο του και το εκπληκτικό του παίξιμο με το μπουζούκι του, ωστόσο ακόμα δεν θα καταλήξει στο πασίγνωστο ιδιαίτερο στυλ που είχε και που τον καθιέρωσε σαν έναν μοναδικό «σόου-μαν» στο χώρο.
Την επόμενη δεκαετία, τα τραγούδια του θα γνωρίσουν τεράστια επιτυχία καθώς πραγματοποίησε εμφανίσεις στα σπουδαιότερα λαϊκά κέντρα διασκέδασης, ενώ θα ταξιδέψει και στο εξωτερικό. Συμμετείχε επίσης σε περισσότερες από εκατό ταινίες στον ακμάζοντα Ελληνικό Κινηματογράφο για εκείνο τον καιρό. Δημιουργίες του όπως «Τα δειλινά», «Δεν έχει δρόμο να διαβώ», «Τα ξημερώματα» κ.α. έχουν παραμείνει αξέχαστες και τον κατατάσσουν στις υψηλότερες βαθμίδες του μουσικού στερεώματος.
Τη δεκαετία του ’70, όταν τα ήθη έχουν αρχίσει να αλλάζουν, ο Ζαμπέτας κάνει στροφή στη σάτυρα, δίνοντας ένα μοναδικό σόου, με τις γνωστές του επιτυχίες «Ο Θανάσης», «Ο Πενηντάρης». «Μάλιστα κύριε» κ.α. να δημιουργούν αίσθηση στο κοινό.
(Ο Ζαμπέτας κάτω από την Ακρόπολη Πηγή: left.gr)
Όμως στα χρόνια της δεκαετίας του ’80 άρχισε η παρακμή αυτού του είδους τραγουδιών, με τον Ζαμπετα να αντιμετωπίζει προβλήματα στις συνεργασίες του αφού η μουσική θα εξελιχθεί σε άλλο επίπεδο. Ωστόσο από το 1990 και μετά οι δισκογραφικές εταιρίες και τα ΜΜΕ ανακαλύπτουν τα τραγούδια του, τα οποία θα έρθουν ξανά στην επικαιρότητα, γνωρίζοντας νέα δημοτικότητα από τους ακροατές.
Δυστυχώς όμως ο Γιώργος Ζαμπέτας δεν θα βρεθεί μόνο στη δύση της καριέρας του, αλλά και στη δύση της ζωή του. Στις αρχές του 1992 με φρικτούς πόνους στα κόκκαλα θα μπει στο νοσοκομείο με τη διάγνωση να δείχνει ότι έχει καρκίνο στα οστά σε προχωρημένο στάδιο. Έτσι στις 10 Μαρτίου του 1992 θα αφήσει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Σωτηρία» σε ηλικία 67 ετών.
(Η ζωή και το καλλιτεχνικό έργο του Ζαμπέτα 1925-1992 Πηγή: bibliagora.gr)
Ο δήμος του Αιγάλεω τίμησε δυο φορές εν ζωή τον μεγάλο Γιώργο Ζαμπέτα, σε εκδηλώσεις που διοργάνωσε τον Απρίλιο του 1988 και τον Σεπτέμβριο του 1990. Επίσης δίπλα από το σπίτι του η πλατεία που υπάρχει εκεί στην πόλη αυτή έχει πάρει και το όνομά του. Τα τραγούδια αυτού του μεγάλου συνθέτη ακούγονται μέχρι και σήμερα.